ازنظر لغوی عکاسی مترادف با روش عکسبرداری است. این لغت ترجمهای است برای واژه فتوگرافی ( photography ) که از ترکیب دو کلمه فتو و گرافی تشکیل شده است. فتو همان نور است و ثبت و نگارش را گرافی گویند. به تعبیری فتوگرافی یا عکاسی، ثبت نور و ایجاد تصویر می باشد.
شاید بتوان عکاسی را در سه حیطه علمی، صنعتی و هنری بررسی کرد. در ابتدا عکاسي با استفاده از اصول علمی به وجود آمد. در واقع عکاسي کشف و یا اختراع یک شخص نیست. تاریخچه عکاسی در جهان نشاندهنده این است که عکاسی با توجه به تلاشهای نوآورانه افراد مستعد در طول زمان تکمیل شده است. اکتشافات نوری، تحقیقات در زمینه کاغذهای حساس به نور و موارد بسیاری است که نتیجه تحقیقات و آزمایشهای علمی نخبگان عکاسي است. این علم در صنعت گسترش یافت و توسعه ای فراگیر پیدا کرد. اساس کاردوربین عکاسی از جعبه تاریک آغاز شد که مربوط به دورانی بسیار قدیمی تر از اختراع اولین دوربین عکاسي میشود.
عکاسی هنری است که با توجه به ذوق فردی که آن را عکاس مینامیم شکوفا میشود. در عصر حاضر، ثبت تصاویر بر روی کاغذ حساس به ثبت لحظات ناب بر روی گیرندههای تصویر تبدیل شده است. در این میان تفاوت عکس خوب و عکس بد در اصولی است که هنرمند عکاس برای خلق تصاویر هنری به کار می گیرد.
هر چند وجود قریحه ذاتی در هنر میتواند منجر به خلق آثاری بدیع شود ولی بدون شک در عکاسي که علمی است آمیخته به هنر، میتوان با آموزش صحیح تصاویری فوق العاده ثبت کرد.
هنر عکاسی ، هنر ثبت لحظات است. لحظههایی که شاید تکرارناپذیر باشند توسط عکاس ثبت شده و به تاریخ میپیوندند. هنر عکاسی به شیوههای گوناگونی اجرا میشود و عکاس در زمینههای مختلفی فعالیت میکند، از جمله :
عکاسی هنری: برخی از زمینههای رایج تر هنر عکاسی میباشند که هر کدام مزایا و مشکلات خاصی رادارد. کار عکاس علمی، ثبت داده های علمی است و این مستلزم داشتن آگاهی نسبی در زمینه های متفاوتی است که می تواند مهندسی ، پزشکی و علوم محض را شامل شود.
عکاسی خبری: عکاس خبری باید توانایی تهیه عکس هایی منحصر به قرد را در اماکن عمومی داشته باشد. برای گرفتن یک تصویر خبری، هرگز نمی توان سوژه عکاسی را از قبل آماده کرد. عکاس خبری باید دیدی متفاوت داشته باشد و جزئی ترین اتفاقات را نیز از دست ندهد.
عکاسی پرتره: عکاسی از چهره که در اصطلاح عکاسی پرتره نام دارد، کاری است که با استفاده از اصول فنی و مهارت های بصری یک عکاس همراه است.
توانایی ارتباط برقرار کردن با افراد در عکاسی از چهره امری ضروری است که منجر به خلق تصاویری زیبا خواهد شد.
یک عکاس موفق باید آموزش دیده باشد و تکنیک های عکاسی را فرا بگیرد. علاوه بر آن عکاسي نیاز به خلاقیت و ذوقی هنری دارد. داشتن دید باز و توجه به مواردی که دیگران به آن توجهی ندارند از یک موضوع، تصویری حیرت برانگیز را خلق می کند. برای گرفتن تصاویری جذاب باید وقت گذاشت و انتظار کشید. کم نیستند عکاسانی که در شرایط بد آب و هوایی و یا مناطق خطرناک حضور پیدا می کنند و روزها و ساعتها منتظر یک لحظه ناب می مانند. عکاسي همه ذوق است و عشق، پیشرفته ترین دوربین های عکاسی بدون عکاس علاقه مند قادر به ثبت هیچ تصویری نیست.
آبان ۱, ۱۳۹۴
عکاسی